Najaarsbijeenkomst 20 oktober 2018 in Hove (Urania)
Voor de najaarsbijeenkomst van de VVW waren we te gast in Urania (op de dag van de “nacht van de Duisternis”). Het aantal aanwezigen was beperkt (een twintigtal). Was het door het zomerse weer (al ver in de herfst), door de gelijktijdige voorstelling over de buienradar toeren van Jabbeke in Gent of door “concurrentie” met de nacht van de Duisternis? We weten het niet. Maar we kregen toch een boeiende namiddag, met presentaties over gevarieerde onderwerpen.
We begonnen met de weerbriefing door Jonas De Bodt. Jonas draait al een tijdje mee in het bestuur, is van opleiding (na een andere opleiding) meteoroloog en begint binnenkort te werken bij Belgo-control, een “bijna-professional” dus. Over het weer zelf was niet zo heel veel te vertellen, waardoor we een klimatologisch overzicht kregen van de zomer. Een record aantal warme dagen, een bijna record aantal zomerse dagen, en dan nog extra droog. De zomer zal dus in de boekjes terecht kunnen komen als een extreme zomer.
Deze zomer lijkt nu toch wel op zijn einde te lopen. Nog even en we krijgen toch al de eerste koudere dagen (na wat dagen met koude nachten in september).
Nadien kwam prof. Louis Beyens aan het woord met een lezing getiteld: “Hoe reageren menselijke culturen op klimaatveranderingen”. Het was een boeiende en verrassende uiteenzetting. Binnen de vereniging behandelt hij de meldingen van optische verschijnselen, en we kennen hem ook als onderzoeker in de poolgebieden. Maar nu werden we meegesleept in een heel ander domein.
Er zijn veel factoren die meespelen in het gedrag van mensen, en we kregen een paar uitgewerkte voorbeelden, te beginnen bij de Vikings. Hoewel het ging om misschien maar een aantal tienden van een graad Celsius in temperatuurvariatie (samen met wijzigingen in andere weeraspecten), was dit toch al voldoende om invloed uit te oefenen in hun succes van bezetting van “hun deel” van de wereld.
Nadien gingen we naar een verder verleden. Het Jonge Dyras, een periode meer dan 10.000 jaar geleden (met de mens in het stenen tijdperk), vertoonde grote variaties. Zover terug gaan in de tijd heeft zijn risico’s. Veel zekerheden over wat er gebeurt, en nog meer over het waarom, zijn er niet. Maar we kregen toch een overtuigend geargumenteerde mogelijke evolutie, met zijn hoe en waarom, van hoe de menselijke organisatie veranderde. Van groepen trekkende mensen die leefden van de jacht in gelijkheid, naar een standvaste organisatie met een standenmaatschappij. Waar het begrip “bezit” aanvankelijk niet bestond (veel bezittingen zijn niet handig bij het rondtrekken), werd dit een belangrijk begrip. Ook kwamen we “langs” de bijbel (Jericho), waar we konden zien dat ook hier Louis zijn kennis niet puur haalt “uit de boekjes”. We kregen foto’s te zien van zijn reizen over de opgravingen (van een tell), als illustratie van hoe men tot de interpretatie van de gegeven theorie kwam.
Het was een hele brok, die ver af stond van pluvio- en andere meters; waar we “het weer” vanuit een ander oogpunt bekeken!
Na de pauze kwam Joris Dewolf aan het woord met een verslag over de tornado in Joplin (20 mei 2011). We kregen een hele uitleg waarom deze zo recent toch veel slachtoffers kon maken. Het was een verhaal over het ontstaan van orkanen, regio met hoge kans op orkanen (in de USA), verschil tussen rijk en arm, structuren, maar ook over “wrong place, wrong time” (of met andere woorden “pech”). Tegen een orkaan waar windsnelheden boven de 300 km/h door een centrum, is niet zoveel te beginnen. Juist inschatten (van voldoende lang op voorhand) van de locatie van zo’n systeem is moeilijk/onmogelijk.
Ten slotte kregen we een foto-reportage van Peter Vancoillie. We hadden bij de planning van deze bijeenkomst gehoopt om foto’s van iemand anders te kunnen zien. Maar met argumenten van plankenkoorts tot niet beschikbaar, kwamen we toch terecht bij Peter. Het is natuurlijk niet zo dat we Peter zijn foto’s beu zijn, maar we (inclusief Peter) laten ook graag anderen aan het woord&beeld.
Vermits Peter bij de vorige bijeenkomst al zijn foto’s toonde, ging het over een beperkte periode. Door deze beperkte periode (met eentonig weer), kregen we een geografische uitbreiding. We kregen naast (relatief) lokale foto’s, ook foto’s van Groenland en Spitsbergen.
Maar ook in België bleek er toch wel wat te fotograferen geweest te zijn. Onweer, nachtelijke lichtwolken (en zelfs op de foto samen met “dagwolken”!), …, er waren zeker voldoende foto’s met veel variatie om de drie kwartier rond te komen!
En daarmee besloten we onze geslaagde namiddag. Hiermee willen we ook Urania bedanken voor de gastvrijheid.
Deze pagina werd het laatst aangepast op 20 februari 2020